Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Duo Reges: constructio interrete. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Modo enim fuit Carneadis, quem videre videor-est, enim nota
imago -, a sedeque ipsa tanta ingenii, magnitudine orbata
desiderari illam vocem puto.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sed quae tandem ista ratio est? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem.
Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,.
Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Sedulo, inquam, faciam.
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quorum altera prosunt, nocent altera. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Etiam beatissimum?: Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Quid adiuvas?: Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Bonum valitudo: miser morbus.: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Haec est nec omnia spernentis praeter virtutem et virtutem ipsam suis laudibus amplificantis oratio, denique haec est undique completa et perfecta explicatio summi boni.